Art. 520

Cofnięcie odwołania

1. Odwołujący może cofnąć odwołanie do czasu zamknięcia rozprawy.

2. Cofnięte odwołanie nie wywołuje skutków prawnych, jakie ustawa wiąże z wniesieniem odwołania do Prezesa Izby.

---

1. Cofnięcie odwołania. Odwołujący jest dysponentem wniesionego przez siebie odwołania, co przejawia się również w uprawnieniu do jego wycofania. Przepis art. 520 ust. 1 Pzp wskazuje, że maksymalnym terminem wycofania odwołania jest moment zamknięcia rozprawy. Oznacza to, że odwołanie może być cofnięte przez odwołującego od momentu jego złożenia – zarówno przed rozprawą, jak i w trakcie rozprawy, pod warunkiem że nastąpi to do czasu zamknięcia przez KIO rozprawy. Jeżeli odwołanie zostałoby cofnięte po zamknięciu rozprawy, a przed ogłoszeniem przez KIO rozstrzygnięcia w sprawie, cofnięcie byłoby nieskuteczne, zatem KIO byłoby zobowiązane do rozpoznania odwołania.

Pzp nie precyzuje, w jaki sposób należy dokonać czynności cofnięcia odwołania – oznacza to, że odwołanie może być cofnięte ustnie (na rozprawie lub posiedzeniu) lub w piśmie procesowym. Wybór w tym zakresie należy do odwołującego, zależy również od etapu postępowania odwoławczego, na jakim składane jest oświadczenie o cofnięciu odwołania.

Należy zwrócić uwagę, że cofnięcie odwołania jest czynnością dyspozytywną w postępowaniu odwoławczym, co oznacza, że skutecznie cofnąć odwołanie może tylko osoba do tego uprawniona. Osobą taką będzie odwołujący (w przypadku podmiotów innych niż osoba fizyczna – wymagane jest działanie zgodnie z zasadami reprezentacji tego podmiotu), a także pełnomocnik, pod warunkiem że zakres pełnomocnictwa upoważnia go do dokonania takiej czynności.

Cofnięcie odwołania nie wymaga uzasadnienia – odwołujący nie musi podawać przyczyny cofnięcia odwołania.

Cofnięcie odwołania nie wymaga zgody pozostałych stron i uczestników postępowania.

KIO nie bada i nie ocenia przyczyn cofnięcia odwołania. KIO bada jedynie formalną skuteczność złożenia oświadczenia o cofnięciu odwołania. Skuteczne cofnięcie odwołania jest wiążące dla KIO.

Zgodnie z art. 568 pkt 1 Pzp cofnięcie odwołania jest podstawą do umorzenia postępowania odwoławczego. Izba wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, które jest postanowieniem kończącym postępowanie odwoławcze. Zgodnie z art. 579 ust. 1 Pzp przysługuje na nie skarga do sądu (zob. komentarz do art. 579 ust. 1 Pzp).

2. Koszty postępowania w przypadku cofnięcia odwołania. W postanowieniu o umorzeniu postępowania w związku z cofnięciem odwołania KIO rozstrzyga o kosztach postępowania odwoławczego. Szczegółowy sposób rozliczenia kosztów postępowania w przypadku umorzenia postępowania odwoławczego na skutek cofnięcia odwołania reguluje rozporządzenie w sprawie kosztów postępowania odwoławczego.

Sposób rozliczenia kosztów postępowania odwoławczego w przypadku cofnięcia odwołania zależy od tego, na jakim etapie postępowania odwołanie zostało cofnięte.

3. Skutki cofnięcia odwołania. Zgodnie z art. 520 ust. 2 Pzp cofnięte odwołanie nie wywołuje skutków prawnych, jakie Pzp wiąże z wniesieniem odwołania do KIO. Podstawowym i najważniejszym skutkiem wniesienia odwołania jest zakaz zawarcia umowy w sprawie zamówienia publicznego, który statuuje art. 577 Pzp. Obowiązuje on do momentu ogłoszenia przez Izbę wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie odwoławcze. W przypadku gdy odwołanie zostanie cofnięte, zachodzi sytuacja taka, jakby odwołanie to nie zostało wniesione. Oznacza to, że zakaz zawarcia umowy przestaje obowiązywać. Więcej na temat zakazu zawarcia umowy – zob. komentarz do art. 577 i nast. Pzp.