Art. 511

Obowiązek złożenia pełnomocnictwa, badanie i braki pełnomocnictwa

1. Pełnomocnik jest obowiązany, przy pierwszej czynności przed Prezesem Izby lub przed Izbą, dołączyć do akt sprawy pełnomocnictwo z podpisem mocodawcy lub wierzytelny odpis pełnomocnictwa. Jeżeli pełnomocnictwo składane jest w formie pisemnej, pełnomocnik składa je wraz z odpisem dla stron i uczestników postępowania odwoławczego, chyba że odpis pełnomocnictwa został doręczony przez pełnomocnika bezpośrednio stronie i uczestnikowi. Adwokat i radca prawny mogą sami uwierzytelnić odpis udzielonego im pełnomocnictwa oraz odpisy innych dokumentów wykazujących ich umocowanie.

2. Jeżeli braki w zakresie pełnomocnictwa albo w składzie właściwych organów dają się uzupełnić, Izba wyznaczy w tym celu odpowiedni termin.

3. Izba może dopuścić tymczasowo do czynności osobę niemogącą przedstawić pełnomocnictwa, z zastrzeżeniem że przed upływem wyznaczonego terminu braki będą uzupełnione, a czynności zatwierdzone przez powołaną do tego osobę.

---

1. Obowiązek złożenia pełnomocnictwa. Zgodnie z art. 511 ust. 1 Pzp pełnomocnik jest zobowiązany do złożenia do akt sprawy swojego pełnomocnictwa przy pierwszej czynności, jaką podejmuje przed Prezesem KIO lub przed KIO. Celem powyższego jest dokonanie weryfikacji, czy podmiot może być ustanowiony pełnomocnikiem w postępowaniu, a także czy jest prawidłowo umocowany do działania w imieniu swojego mocodawcy. W przypadku wnoszenia odwołania zwrócić należy uwagę na przepis art. 516 ust. 2 pkt 3 Pzp, który stanowi, że do odwołania dołącza się dokument potwierdzający umocowanie do reprezentowania odwołującego. W przypadku braku pełnomocnictwa odwołującego wzywa się do uzupełnienia powyższego braku pod rygorem zwrotu odwołania (art. 518 ust. 1 Pzp).

2. Pełnomocnictwo. Pełnomocnictwo co do zasady powinno być złożone w oryginale, z podpisem mocodawcy. Pzp przewiduje także możliwość złożenia zamiast oryginału wierzytelnego odpisu pełnomocnictwa. Adwokat i radca prawny mogą sami uwierzytelnić odpis udzielonego im pełnomocnictwa oraz odpisy innych dokumentów wykazujących umocowanie. Przypomnieć warto, że adwokat i radca prawny nie mogą skutecznie uwierzytelnić odpisu pełnomocnictwa udzielonego innej osobie. Pełnomocnik niebędący adwokatem lub radcą prawnym nie może samodzielnie uwierzytelnić ani swojego pełnomocnictwa, ani dokumentów wykazujących jego umocowanie. Uwierzytelnić pełnomocnictwo może notariusz (art. 96 pkt 2 Prawa o notariacie), a poza granicami kraju – konsul (art. 28 ust. 1 pkt 1 Prawa konsularnego).

Przypomnieć także warto, że w przypadku pełnomocników innych niż adwokat i radca prawny do pełnomocnictwa powinno się załączyć dokumenty, z których będzie wynikało, że osoba, której udzielono pełnomocnictwa może być pełnomocnikiem w świetle art. 510 Pzp.

W każdym przypadku wraz z pełnomocnictwem należy złożyć dokumenty, z których będzie wynikało, że osoba, która udzieliła pełnomocnictwa, była uprawniona do jego udzielenia.

3. Obowiązek złożenia odpisów pełnomocnictwa. Art. 511 ust. 1 Pzp nakłada na pełnomocnika obowiązek złożenia odpisów swojego pełnomocnictwa dla stron i uczestników postępowania odwoławczego, jeżeli pełnomocnictwo składane jest w formie pisemnej. Odpisy pełnomocnictwa należy złożyć wraz ze składanym pełnomocnictwem (tj. przy pierwszej czynności przed Prezesem Izby lub przed Izbą), chyba że odpis pełnomocnictwa został doręczony przez pełnomocnika bezpośrednio stronie i uczestnikowi postępowania. Doręczenie stronom i uczestnikom postępowania odpisu pełnomocnictwa ma wymiar praktyczny. Dzięki temu strony i uczestnicy postępowania odwoławczego mają wiedzę o fakcie ustanowienia pełnomocnika, o osobie pełnomocnika i zakresie jego umocowania.

4. Badanie pełnomocnictwa. Prezes KIO i KIO (w zależności od etapu postępowania) w każdej sprawie z urzędu badają prawidłowość złożonego pełnomocnictwa. W ramach powyższego bada się w szczególności:

1) czy podmiot może być pełnomocnikiem w świetle art. 510 Pzp,

2) dokumenty załączone do pełnomocnictwa w celu ustalenia, czy osoba, która udzieliła pełnomocnictwa, była do tego uprawniona,

3) treść pełnomocnictwa w celu ustalenia, czy pełnomocnik umocowany jest do dokonania danej czynności,

4) czy pełnomocnictwo nie zawiera innych braków – np. czy zostało podpisane, czy zostało prawidłowo uwierzytelnione, czy data pełnomocnictwa jest prawidłowa.

5. Braki pełnomocnictwa. W art. 511 ust. 2 Pzp przewidziano sytuację, że pełnomocnictwo zawiera braki. W sytuacji, w której braki w zakresie pełnomocnictwa albo w składzie właściwych organów (co dotyczy m.in. sytuacji, gdy pełnomocnictwo nie zostało udzielone zgodnie z zasadami reprezentacji) dają się uzupełnić, Izba wzywa pełnomocnika do usunięcia tych braków, wyznaczając w tym celu odpowiedni termin, przez co rozumieć należy, że termin na usunięcie braków musi być adekwatny do zaistniałej sytuacji, pozwalający na uzupełnienie stwierdzonych braków pełnomocnictwa. Odnośnie do uzupełnienia braków pełnomocnictwa do złożenia odwołania – zob. art. 518 Pzp.

6. Tymczasowe dopuszczenie pełnomocnika. KIO może dopuścić tymczasowo do czynności osobę niemogącą przedstawić pełnomocnictwa z zastrzeżeniem, że przed upływem terminu braki będą uzupełnione, a czynności zatwierdzone przez powołaną do tego osobę. Jeżeli powyższe nie zostanie spełnione, czynności dokonane przez osobę niemogącą przedstawić pełnomocnictwa będą pominięte.