Dział IX
Środki ochrony prawnej
Rozdział 2
Postępowanie odwoławcze
Oddział 6
Dowody
Art. 533
Fakty przyznane w toku postępowania odwoławczego
1. Nie wymagają dowodu fakty przyznane w toku postępowania odwoławczego przez stronę przeciwną, jeżeli Izba uzna, że przyznanie nie budzi wątpliwości co do zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.
2. Gdy strona nie wypowie się co do twierdzeń strony przeciwnej o faktach, Izba, mając na uwadze wynik całej rozprawy, może fakty te uznać za przyznane.
1. Fakty przyznane w toku postępowania odwoławczego. Art. 533 ust. 1 Pzp wskazuje na kategorie faktów, które nie wymagają dowodu (tj. co do których nie jest konieczne zgłaszanie i przeprowadzenie dowodów). W art. 533 Pzp jest mowa o:
1) wyraźnym przyznaniu faktu (art. 533 ust. 1 Pzp),
2) uznaniu faktu za przyznany (art. 533 ust. 2 Pzp).
2. Przyznanie wyraźne. Przyznanie wyraźne, o którym mowa w art. 533 ust. 1 Pzp, polega na tym, że jedna strona postępowania podaje pewien fakt, a strona przeciwna oświadcza, że fakt ten jest prawdziwy.
Zgodnie z treścią art. 533 ust. 1 Pzp fakty przyznane przez stronę przeciwną nie wymagają dowodu, jednakże:
1) fakty te muszą być przyznane w toku postępowania odwoławczego (tzn. nie spełnia tego wymogu przyznanie faktu poza postępowaniem odwoławczym),
2) przyznanie nie może budzić wątpliwości KIO co do zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy, tj. z całokształtem materiału dowodowego, ale także z faktami powszechnie znanymi i faktami znanymi Izbie z urzędu.
3. Uznanie faktu za przyznany. Uznanie faktu za przyznany, o którym mowa w art. 533 ust. 2 Pzp, polega na tym, że strona nie wypowiada się co do twierdzeń strony przeciwnej (tj. milczy na ten temat, nie podaje, że twierdzenia te są prawdziwe lub fałszywe, nie dowodzi, nie argumentuje), jednak mając na uwadze całokształt sprawy (wynik całej rozprawy), KIO uznaje je za przyznane. W tym zakresie KIO bierze pod uwagę m.in. przedmiot postępowania, postawę procesową strony i wyniki postępowania odwoławczego. Przepis ten ma zastosowanie tylko do twierdzeń o faktach, a nie np. o ocenie prawnej przedstawionej przez stronę przeciwną.